Białą wierzbę (Salbc alba) - można znaleźć w wielu wilgotnych, mokrych okolicach. Jej kory w lecznictwie ludowym używano od najdawniejszych czasów - jest znanym środkiem przeciwgorączkowym, uśmierzającym ból, wzmacniającym i oczyszczającym krew.
Wywar z niej podawany jest w przypadku choroby reumatycznej, dolegliwości stawów, jako łagodny środek przeciwgorączkowy i napotny. Poleca się ją również mężczyznom powyżej 50 roku życia, ponieważ przeciwdziała zawałom serca Znane jest jej działanie przeciwmalaryczne i przeciwpasożytnicze. Stosowana zewnętrznie jest skutecznym środkiem na odmrożenia, jak również łagodzi dolegliwości spowodowane przez hemoroidy. Chińscy lekarze już kilka tysięcy lat temu stosowali korę wierzby do leczenia różnych chorób, w Europie jej lecznicze walory poznano o wiele później. Pierwszą osobą, która zauważyła uzdrawiające działanie kory wierzby, był Dioskorydes, Grek żyjący w I w. n.e. Około sto lat później, znany rzymski lekarz, Galenus, też zainteresował się leczniczą mocą tej rośliny.
Współczesna nauka potwierdza działanie przeciwgorączkowe i ściągające białej wierzby. Jej kora zawiera wiele glikozydów salicylowych (salicyna, salikortyna, salirepozyd) oraz garbniki (kwas taninowy), żywice i szczawiany. Możemy ją nawet nazwać naturalną aspiryną, a właściwie środkiem zastępującym aspirynę. Z pochodnych kwasu salicylowego, zawartych w korze, organizm wytwarza kwas salicylowy. Podczas jej stosowania skutki uboczne pojawiają się w miniejszym stopniu niż przy stosowaniu znanego leku. Aspiryna syntetyczna szczególnie przyjmowana w dużych ilościach może uszkadzać przewód pokarmowy (np. wywołać nudności, biegunkę, krwawienie, owrzodzenie żołądka), wywoływać reakcje alergiczne, szum w uszach; może nawet doprowadzić do utraty słuchu lub wywołać paraliż ośrodka oddechowego (Lombardino, 1985). Badania dowodzą, że niesterydowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak np. aspiryna, powstrzymują wytwarzanie niektórych prostaglandyn (PG). Prostaglandyny zaś odgrywają kluczową rolę w regulacji systemu immunologicznego. Związki chemiczne, które powstrzymują syntezę niektórych PG, są zdolne do wpływania na reakcje immunologiczne i zapobiegania stanom zapalnym. Pochodne kwasu salicylowego zawarte w korze białej wierzby, w przeciwieństwie do aspiryny, działają bardziej selektywnie, w mniejszym stopniu blokując prostaglandyny; podczas stosowania kory tylko sporadycznie mogą pojawić się lekkie dolegliwości.

UWAGA!
* Najlepiej przestrzegać zalecanego dawkowania, ponieważ nadmiar może wywołać dolegliwości żołądkowe.

Sposób użycia:
2-3 kapsułki do 6 razy dziennie, maksimum 18 kapsułek dziennie lub według zaleceń.

1 kapsułka zawiera:
Kora białej wierzby 400.00 mg